เมล็ดพันธุ์ ถั่วลันเตา 30 เมล็ด
ถั่วลันเตา (ชื่อวิทยาศาสตร์: Pisum sativum) เป็นพืชล้มลุกที่มีลำต้นแบบเถาเลื้อยหรือพุ่มเตี้ย มีฝักเป็นลักษณะเด่น ภายในฝักมีเมล็ดกลมๆ สีเขียว ซึ่งเป็นส่วนที่เรานิยมนำมารับประทาน ถั่วลันเตามีหลายสายพันธุ์ ซึ่งอาจมีความแตกต่างกันในเรื่องของขนาดฝัก รสชาติ และลักษณะการเจริญเติบโต
คุณสมบัติ
- ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
- ลำต้น เป็นเถาเลื้อย มีมือเกาะสำหรับยึดเหนี่ยว หรือเป็นพุ่มเตี้ยตั้งตรง
- ใบ เป็นใบประกอบ มีใบย่อยรูปไข่
- ดอก มีสีขาว ม่วง หรือชมพู ออกเป็นดอกเดี่ยวหรือเป็นช่อที่ซอกใบ
- ฝัก มีลักษณะยาวรี ภายในมีเมล็ดกลมเรียงกัน
- เมล็ด มีลักษณะกลม ผิวเรียบ มีสีเขียว เหลือง หรือสีอื่นๆ ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์
- คุณค่าทางโภชนาการ ถั่วลันเตาเป็นแหล่งของสารอาหารที่สำคัญหลายชนิด เช่น โปรตีน คาร์โบไฮเดรต ใยอาหาร วิตามิน (เช่น วิตามินเค, วิตามินซี, วิตามินบี) และแร่ธาตุ (เช่น เหล็ก, โพแทสเซียม, แมงกานีส)
- รสชาติและเนื้อสัมผัส มีรสชาติหวานเล็กน้อย เนื้อสัมผัสกรอบ
ประโยช์ของถั่วลันเตา
- ด้านโภชนาการ
- แหล่งโปรตีน ช่วยเสริมสร้างและซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอของร่างกาย
- ใยอาหารสูง ช่วยในการขับถ่าย ป้องกันอาการท้องผูก และช่วยควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด
- วิตามินและแร่ธาตุ ช่วยในการทำงานของระบบต่างๆ ในร่างกาย เช่น ระบบภูมิคุ้มกัน ระบบประสาท และการสร้างเม็ดเลือด
- สารต้านอนุมูลอิสระ ช่วยปกป้องเซลล์ในร่างกายจากความเสียหาย
- ด้านการเกษตร
- ปรับปรุงดิน เป็นพืชตระกูลถั่วที่สามารถตรึงไนโตรเจนจากอากาศลงสู่ดิน ทำให้ดินมีความอุดมสมบูรณ์ขึ้น เหมาะสำหรับการปลูกพืชหมุนเวียน
- เป็นพืชเศรษฐกิจ สามารถปลูกเพื่อจำหน่ายทั้งฝักสดและเมล็ด
- ด้านอื่นๆ
- ใช้ในการประกอบอาหารได้หลากหลายเมนู ทั้งอาหารคาวและหวาน
- ใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารสัตว์ได้
วิธีการปลูก
- การเตรียมดิน
- เลือกพื้นที่ปลูกที่มีแสงแดดส่องถึงอย่างน้อย 6-8 ชั่วโมงต่อวัน
- ดินควรเป็นดินร่วน ระบายน้ำได้ดี มีความเป็นกรด-ด่าง (pH) ประมาณ 6.0-7.0
- ไถพรวนดินให้ละเอียด กำจัดวัชพืช และปรับปรุงดินด้วยปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก
- การเพาะเมล็ด
- แช่เมล็ดในน้ำสะอาดประมาณ 6-8 ชั่วโมง เพื่อกระตุ้นการงอก
- หยอดเมล็ดลงในแปลงปลูกหรือกระถาง โดยให้มีระยะห่างระหว่างต้นประมาณ 10-15 เซนติเมตร และระยะห่างระหว่างแถวประมาณ 30-50 เซนติเมตร กลบดินบางๆ
- รดน้ำให้ชุ่ม
- การดูแลรักษา
- การให้น้ำ รดน้ำสม่ำเสมอ โดยเฉพาะในช่วงแรกของการเจริญเติบโตและช่วงติดฝัก ระวังอย่าให้น้ำขัง
- การให้ปุ๋ย ใส่ปุ๋ยที่มีธาตุอาหารครบถ้วน เช่น ปุ๋ยสูตร 15-15-15 หรือปุ๋ยอินทรีย์เพิ่มเติมเมื่อต้นเริ่มเจริญเติบโตและเมื่อเริ่มติดฝัก
- การทำค้าง สำหรับถั่วลันเตาชนิดเถาเลื้อย ควรทำค้างเพื่อให้เถาได้เลื้อยเกาะ ซึ่งจะช่วยให้การจัดการง่ายขึ้น อากาศถ่ายเทได้ดี และลดความเสี่ยงของการเกิดโรค
- การกำจัดวัชพืชและแมลง ควรกำจัดวัชพืชอย่างสม่ำเสมอ และดูแลป้องกันแมลงศัตรูพืช เช่น เพลี้ย หนอน โดยอาจใช้สารชีวภัณฑ์หรือสารเคมีตามความเหมาะสม
- การเก็บเกี่ยว
- ระยะเวลาในการเก็บเกี่ยวจะแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ โดยทั่วไปจะเก็บเกี่ยวได้เมื่อฝักมีขนาดพอเหมาะ เมล็ดภายในยังอ่อนและมีรสหวาน
- สำหรับการเก็บเกี่ยวฝักสด ควรเก็บเกี่ยวเมื่อฝักยังเขียวสดและเมล็ดภายในยังไม่พองโตมาก
- สำหรับการเก็บเกี่ยวเมล็ดแห้ง จะปล่อยให้ฝักแก่และแห้งบนต้นก่อนทำการเก็บเกี่ยว
